Verhalenateliers

Achter ieder mens schuilt een rijkdom aan verhalen.
In pop-up Verhalenateliers op verschillende plekken in de stad gaan we met uiteenlopende groepen Rotterdammers op zoek naar de subjectieve betekenis van ‘geluk’.

Een omvangrijk begrip gekoppeld aan heel persoonlijke momenten en ervaringen, kleine gebruiken en opmerkelijke details.

Verhalenatelier 4

Ik bezit, dus ik besta

Verhalenatelier 4

Geluk heeft geen vaste vorm, ligt niet voor het grijpen, kan je niet zomaar bezitten of blijvend vasthouden. Spullen daarentegen wel! Maar van spullen en bezittingen worden we niet gelukkig. Of toch…?

Sommige spullen worden door ons gekoesterd, zorgvuldig beschermd tegen slijtage of doorgegeven aan volgende generaties. Maar wat is de betekenis van spullen als je weinig tot niks bezit of alles achter je hebt moeten laten?

In het vierde Verhalenatelier gaven deelnemers betekenis aan een uiteenlopende verzameling gevonden voorwerpen. Een cassettebandje, sleutels, zonnebril, zippo, rozenkransje of verwelkte roos… In één oogopslag kwamen de zielloze voorwerpen in de hoofden van de deelnemers tot leven.

De verzameling objecten riepen een ontwapenende reeks verhalen en herinneringen op. Zeeziek worden in de woestijn, kinderlijke onschuld en de kracht van een sleutelbos…